Απαντώντας σε κάποια σχόλια με αφορμή την τελευταία ανάρτηση μου έχω να πω τα ακόλουθα: Η έννοια της απολογίας που δημοσίευσα έχει να κάνει ακριβώς με ότι περιγράφω.Τιποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο.Η διαδιαδικτιακή κοινωνία μοιάζει με εκκλησία ,αλλά όχι αυτή που εννοεί ο ανώνυμος φίλος αλλά την εκκλησία του Δήμου της αρχαίας Αθήνας.Η βάση της Δημοκρατίας βασιζόταν στο γεγονός της πρόσκλησης στους πολίτες των αθηνών με την περιβόητη έκφραση : <<τις αγορεύει βούλεται?>>.
Οσοι βολευονται στις απολυτότητες τους θα υποστουν αυτό που ακριβώς περιέγραψα.Ας μπει λίγη υποψία σε ότι ακουμε ,αλλά βεβαίως ας αμφισβητήσετε και αυτά που λέγω.Ουδέποτε υπήρξα << σιτιστής σε κάποιο πρυτανείο>> και ας είναι καλά οι πελάτες μου ,που με εμπιστεύνται για την όποια ικανότητα μου και με γεμίζουν ως ανθρωπο και ελευθερο επαγελματία και ως Δικηγόρο.Ουδεμία εμμισθη θέση έχω λάβει ποτέ και γιαυτό δικαιούμαι να έχω ανεξάρτητη σκέψη όσο και να διαφωνώ με πολλούς.Ξεκίνησα από αγροτόπαιδο και συνεχίζω όλο τον ελεύθερο χρόνο μου να βρίσκω καταφύγιο στη φύση εργαζόμενος.Αγωνίστικα από φοιτητης και ευτύχισα να ζήσω το καμίνι της ιδεολογικής καθαρότητας μα και ακαμψίας συνάμα, μετά το 1976.Θεωρούσα ότι προσέφερα.Αν κάποιοι καπηλεύθηκαν τον αγώνα μας δεν είμαι εγώ υπάιτιος.Οι ιδέες υπάρχουν και θα ζούν με ή χωρίς εμας .Λυπάμαι φυσικά γιατί δεν ευτύχισα να δουν τα παιδιά μας καλύτερες μέρες.Αναρωτιέμαι ,όμως τι μπορούν να πουν οι ξεριζωμένοι,οι φυλακισμένοι,οι χιλιοπροδωμένοι αγωνιστές της εθνικής αντίστασης για να μην αναφέρω ΄΄αλλη γενιά αγωνιστών''.Το παράδειγμα τους δεν μπορεί παρά να εξοπλίζει την αποφαση μας για συνέχιση του αγώνα από οποιο μετερίζι επιλέξει ο καθένας μας .Γιατί όπως λέγει και το τραγούδι <<τίποτε δεν πάει χαμένο...>>.
Ειμαι λοιπόν της άποψης φίλοι μου ότι και στις ποιο δύσκολες συγκυρίες οφείλουμε να κοιτάμε μπροστά ,κάνοντας ότι μπορεί καλύτερο ο καθένας στον τομέα που δρα και υπάρχει στην κοινωνία.
υ.γ.το να μιλάς επωνυμα είναι πολύ σημαντικό.Η ανωνυμία σου δίδει βέβαια το δικαίωμα να βρίζεις και να λές ανοησίες,όμως αυτό δεν σε απαλλάσσει από το να σκέφτεσαι.Εκτός και αν αυτό είναι πια στις μέρες μας πολυτέλεια.
Οσοι βολευονται στις απολυτότητες τους θα υποστουν αυτό που ακριβώς περιέγραψα.Ας μπει λίγη υποψία σε ότι ακουμε ,αλλά βεβαίως ας αμφισβητήσετε και αυτά που λέγω.Ουδέποτε υπήρξα << σιτιστής σε κάποιο πρυτανείο>> και ας είναι καλά οι πελάτες μου ,που με εμπιστεύνται για την όποια ικανότητα μου και με γεμίζουν ως ανθρωπο και ελευθερο επαγελματία και ως Δικηγόρο.Ουδεμία εμμισθη θέση έχω λάβει ποτέ και γιαυτό δικαιούμαι να έχω ανεξάρτητη σκέψη όσο και να διαφωνώ με πολλούς.Ξεκίνησα από αγροτόπαιδο και συνεχίζω όλο τον ελεύθερο χρόνο μου να βρίσκω καταφύγιο στη φύση εργαζόμενος.Αγωνίστικα από φοιτητης και ευτύχισα να ζήσω το καμίνι της ιδεολογικής καθαρότητας μα και ακαμψίας συνάμα, μετά το 1976.Θεωρούσα ότι προσέφερα.Αν κάποιοι καπηλεύθηκαν τον αγώνα μας δεν είμαι εγώ υπάιτιος.Οι ιδέες υπάρχουν και θα ζούν με ή χωρίς εμας .Λυπάμαι φυσικά γιατί δεν ευτύχισα να δουν τα παιδιά μας καλύτερες μέρες.Αναρωτιέμαι ,όμως τι μπορούν να πουν οι ξεριζωμένοι,οι φυλακισμένοι,οι χιλιοπροδωμένοι αγωνιστές της εθνικής αντίστασης για να μην αναφέρω ΄΄αλλη γενιά αγωνιστών''.Το παράδειγμα τους δεν μπορεί παρά να εξοπλίζει την αποφαση μας για συνέχιση του αγώνα από οποιο μετερίζι επιλέξει ο καθένας μας .Γιατί όπως λέγει και το τραγούδι <<τίποτε δεν πάει χαμένο...>>.
Ειμαι λοιπόν της άποψης φίλοι μου ότι και στις ποιο δύσκολες συγκυρίες οφείλουμε να κοιτάμε μπροστά ,κάνοντας ότι μπορεί καλύτερο ο καθένας στον τομέα που δρα και υπάρχει στην κοινωνία.
υ.γ.το να μιλάς επωνυμα είναι πολύ σημαντικό.Η ανωνυμία σου δίδει βέβαια το δικαίωμα να βρίζεις και να λές ανοησίες,όμως αυτό δεν σε απαλλάσσει από το να σκέφτεσαι.Εκτός και αν αυτό είναι πια στις μέρες μας πολυτέλεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου