Διαδίκτυο : Ευχή ή κατάρα. Ασφαλή πλοήγηση σε ένα ασφαλές περιβάλλον.

  Το Διαδίκτιο αποτελέί μια πρόκληση για όλους μας. Αλλοι το βλέπουν ως μια ευλογία άλλοι το   θεωρούν κατάρα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενημέρωσης σωστής και   ανάγκη απενοχοποίησης του διαδικτύου . Ειτε το θέλομε είτε όχι αποτελεί ένα σύγχρονο εργαλείο, που συνεισφέρει τα μέγιστα στην πρόοδο της ανθρωπότητας. Όπως όμως έγινε και με κάθε νέα μεγάλη ανακάλυψη της ανθρωπότητας όπως  το αυτοκίνητο ή την πυρηνική ενέργεια εξαρτάται από τον τρόπο χρήσης αυτού του εργαλείου.

Δεν φταίει το αυτοκίνητο αν σκοτώνονται κάθε χρόνο 1.500.000 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο από τροχαία ατυχήματα.

Ούτε η πυρηνική ενέργεια αν αυτή αντί για ειρηνικούς σκοπούς χρησιμοποιήθηκε για πολέμους και μαζικές ανθρωποκτονίες.

Η ηλικία μας όπως διάβασα κάπου και μου αρεσε πολύ είναι  οιι μετανάστες στο διαδίκτυο. Τα παιδιά μας είναι οι  γηγενείς.

Το διαδίκτυο κρύβει πολλές εν δυνάμει εγκληματικές καταστάσεις και εμείς οφείλουμε να γνωρίζουμε τα στοιχειώδη για να προστατεύσουμε τα παιδιά μας.

Να προσέχουμε τα chat room, τον ηλεκτρονικό τραμπουκισμό (cyber bulling), να μην έχουμε τα κομπιούτερ σα δωμάτια των παιδιών αλλά σε κοινόχρηστους χώρους, να μην δίδουμε εύκολα σε άγνωστους βήμα επικοινωνίας μέσα από τα δίκτυα κοινωνικής επαφής.

Να μην διστάσουμε να καταφεύγουμε στην Αστυνομία αν δεχθούμε εμείς ή τα παιδιά μας ενοχλήσεις που θεωρούνται ύποπτες, να μην επιτρέπουμε στα παιδιά μας ραντεβού που έχουν κλειστεί με αγνώστους, από το facebook.

Να συνειδητοποιήσουμε ότι τίποτε δεν είναι κρυφό στο διαδίκτυο. Ότι πάντα και παντού η Αστυνομία (Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος) με επικεφαλή τον Χανιώτη Σφακιανάκη έχει διεθνείς επιτυχίες και θεωρείται πρωτοπόρα στην χώρα μας. Κατέληξε λέγοντας:

Η γνώση είναι δύναμη. Η σωστή πληροφορία είναι εφόδιο στην ζωή μας. Το διαδίκτυο μας οδηγεί στις λεωφόρους της γνώσης, της διασκέδασης, της κοινωνικής επαφής, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να σε οδηγήσει και στην απομόνωση, στην εξάρτηση και σε επικίνδυνες δράσεις (ακούσια ή εκούσια) που είναι αποδοκιμαστέες από το νόμο.

ΤΡΟΧΑΙΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ Ή ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΑ

            ²Είναι ακήρυκτος πόλεμος². ²Κάθε χρόνο χάνεται ένα κεφαλοχώρι από τα τροχαία που γίνονται στην Ελλάδα². ²Φταίει το απαράδεκτο οδικό δίκτυο². ²Η νεολαία πίνοντας και οδηγώντας αυτοκτονεί².

            Είναι σταχυολογημένοι ορισμένοι τίτλοι εφημερίδων που κατά καιρούς έχω διαβάσει σε διάφορες εφημερίδες. Φαντάζομαι όχι μόνο εγώ αλλά και εσύ φίλε μου αναγνώστη.

            Ίσως μετά τα ναρκωτικά να είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα. Η σύγχρονη μάστιγα της Ελλάδας.

            Οι αιτίες πάμπολλες. Οι ευθύνες υπεραρκετές. Τόσο κοινωνικές, όσο και ατομικές.

            Το ζητούμενο είναι τι κάνουμε ως κοινωνία, ως άτομα, ως φορείς. Προς αυτή την κατεύθυνση θα ξεδιπλώσω ορισμένες από τις σκέψεις μου.

            Τον τελευταίο καιρό αναπτύχθηκαν διάφορες πρωτοβουλίες σε τοπικό επίπεδο με στόχο την συνειδητοποίηση του προβλήματος και δι’ αυτής της μεθόδου η περαιτέρω ευαισθητοποίηση του πολίτη.

            Πρωτοβουλίες αξιόλογες, όπως αυτή της Νευροχειρουργικής κλινικής του Νοσοκομείου Χανίων προεξάρχοντος του άξιου συμπολίτη μας Νευροχειρούργου Χανίων Αρχοντάκη Γεωργίου είχε πολύ σπουδαία αποτελέσματα.

            Η παρέλαση των μαθητών μπροστά από τα στραπατσαρισμένα αυτοκίνητα λειτούργησε με τρόπο αφυπνιστικό και καταγράφηκε στην συνείδηση των παιδιών. Και αυτό ήταν ένα τεράστιο κέρδος.

            Οι ανάλογες πρωτοβουλίες του Τμήματος Τροχαίας Αστυνομίας είναι στην απόλυτα σωστή κατεύθυνση.

Όλα αυτά όμως κινούνται σε ένα πλαίσιο ατομικής πρωτοβουλίας που δυστυχώς κάποιες στιγμές μέσα από το μαζικό βομβαρδισμό των ειδήσεων και αυτές αποκτούν μειωμένα αποτελέσματα αναφορικά με την ένταση και την αποτελεσματικότητα που θα πρέπει να έχει το εκπεμπόμενο μήνυμα.

Ακούω πολλούς να λένε ότι είναι πολύ μακριά όλα αυτά και δεν μας αφορούν. Να μην συμβεί να μας βρουν. Έτσι νόμιζαν και όλοι όσοι έχουν χάσει παιδιά, αδέλφια, γονείς στην μολώχ της ασφάλτου. Και είναι πανεύκολο να συμβεί. Και δεν θα είναι ατύχημα όταν συμβεί. Θα είναι τροχαίο δυστύχημα.

Δεν υπάρχουν τροχαία ατυχήματα. Πολύ κακώς ονομάζονται ως τέτοια. Δεν υπάρχει ατύχημα όταν συμβαίνει ένα τροχαίο συμβάν, ιδίως αν έχει θανατηφόρα αποτελέσματα. Υπάρχουν τροχαία δυστυχήματα.

Λόγω της δουλειάς μου ως δικηγόρος έχω δει πολύ πόνο, πολύ θυμό, πολύ οργή όταν συμβεί ένα τροχαίο δυστύχημα και αφήσει πίσω του θάνατο ή μόνιμη αναπηρία. Μια απίστευτη ταλαιπωρία που στεγνώνει την ψυχή των συγγενών και αφυδατώνει κάθε σκέψη με τις απίστευτες διαδικασίες σε δικαστικό και κοινωνικό επίπεδο.

Κατά την γνώμη μου θα πρέπει να ξεφύγουμε από την απλή αντίληψη του ατυχήματος με ότι ιδεολογική μοιρολατρική αντίληψη εμπεριέχει ο όρος αυτός και να περάσουμε σε ένα άλλο επίπεδο αντίληψης, που να θεωρείται το τροχαίο ως ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ.

Έχει ήδη ανοίξει στην κοινωνία μας ένας διάλογος πολύ σοβαρός γύρω από τα τροχαία δυστυχήματα. Επιβάλλεται να γίνει αυτός οργανωμένος. Να υπάρχει στρατηγική στους στόχους του. Να συνδέσουμε τις ατομικές και επιμέρους δράσεις μας ο καθένας μέσα από μια συνολική και συλλογική δράση. Μια ιεραρχημένη και στοχοποιημένη καμπάνια που να είναι μόνιμη και διαρκής, που θα ξετυλίγεται σε διαφορετικά επίπεδα, πολιτικά, κοινωνικά, σε μαθητικές κοινότητες κλπ. Μόνο έτσι είναι δυνατόν να έχει απτά αποτελέσματα. Μια συλλογική προσπάθεια θα πείθει καλύτερα από μια ατομική πρωτοβουλία.

Αν ενώσουμε τις φωνές μας θα συνεγείρουμε περισσότερο τα αντανακλαστικά της κοινωνίας μας. Στην κατεύθυνση αυτή ήδη μια ομάδα που έχει ενστερνιστεί τις παραπάνω ιδέες εργάζεται. Ελπίζουμε να υπάρξει η ανάλογη ανταπόκριση σε όλα τα επίπεδα.

Η βοήθεια κάθε πολίτη ξεχωριστά δεν μπορεί παρά να είναι ευπρόσδεκτη. Έτσι καλούμε κάθε πολίτη που επιθυμεί να συμμετάσχει σε μια οργανωμένη προσπάθεια που θα έχει να κάνει με την αντιμετώπιση της σύγχρονης μάστιγας των τροχαίων δυστυχημάτων να εκφράσει την θέλησή του και να δηλώσει την συμμετοχή του στον σύλλογο ΠΡΟΤΑ.