ΑΠΟΛΟΓΟΥΜΑΙ

ΑΠΟΛΟΓΟΥΜΑΙ

Αισθάνομαι την ανάγκη να προβώ σε μια δημόσια απολογία απέναντι σε ότι συμβαίνει πολιτικά γύρω μας ,οχι μονο για τον εαυτό μου αλλά και για όλους όσοι πίστεψαν με το ίδιο πάθος τις ιδέες και τα σοσιαλιστικά ιδεώδη. Φυσικα και οι ιδέες δεν έχουν καμία ,<υπαιτιότητα >. Αλλά όπως είναι γνωστό τα μεγαλύτερα εγκλήματα έχουν γίνει στο όνομα των ιδεών. Για τους λόγους αυτούς :

Απολογούμαι για τους ατελέσφορους αγώνες και τα ξενύχτια ,που ως φοιτητής, ζώντας τα όνειρά μου, διακινούσα τις ιδέες μου, για να στρογγυλοκαθίσουν κάποιοι στους υπουργικούς θωκούς και να τους χρησιμοποιήσουν για άμεσο προσωπικό πλουτισμό.

Δεν απολογούμαι για τις ιδέες μου οι οποίες είναι αυθεντικές και αντέχουν στα χρόνια και στους κοινωνικούς αγώνες.

Απολογούμαι για τους χιλιάδες ανθρώπους που άθροισαν τις δυνάμεις τους μαζί με εμένα, πιστεύοντας ότι θα αλλάξουμε την Ελλάδα και κάποιοι χρησιμοποίησαν την ψήφο μας για προσωπική προβολή και ιδιοτέλεια.

Δεν απολογούμαι για τις πραγματικές φιλίες και τις αγάπες που έκανα κατά την διάρκεια αυτών των αγνών αγώνων μας.

Απολογούμαι γιατί κάποιοι γνώριζαν που μας οδηγούσαν και εμείς διακινώντας την σιγουριά της άγνοιάς μας και την βεβαιότητα της σαθρής άποψής μας τους βοηθούσαμε στους σχεδιασμούς τους.

Δεν απολογούμαι για τις πανανθρώπινες αξίες που οι καθημερινοί αγώνες και αγωνίες των ανθρώπων διακινούνται μέσα από τον πολιτισμό, τον εθελοντισμό, την αγάπη για το απλό και απέριττο, για το ον που λέγεται άνθρωπος.

Απολογούμαι γιατί επέτρεψα και με χρησιμοποίησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια άνθρωποι κατώτεροι των καταστάσεων, ελπίζοντας σε κάτι όμορφο και προοδευτικό. Και αυτοί μοιραίοι και άβουλοι στην καθημερινή πολιτική ανασφάλειά τους, ενώ γίνεται πανδαιμόνιο γύρω τους σήμερα και νομίζουν ότι βρέχει.

Απολογούμαι για τον αγρότη (αλήθεια υπάρχουν αγρότες σήμερα που να ζουν από αυτή την δουλειά αποκλειστικά;) που δεν τον εκπαίδευσαν έγκαιρα, δεν ενοποίησαν τον μικρό κλήρο τους, που τον εκμαύλισαν με τις χρηματικές παροχές επιδοτήσεων και δεν τισ συνέδεσαν με παραγωγή ποιοτικότερων προϊόντων, με αλλαγή καλλιέργειας, με χρήση λιγότερων φυτοφαρμάκων. Που τον μετέτρεψαν από παραγωγό αγνών προϊόντων σε καταναλωτή τόνων φυτοφαρμάκων και κομματικό ψηφοφόρο σε συνεταιρισμούς τους οποίους διαχειρίστηκαν και ευτέλισαν την ζωοφόρα αναγκαιότητα τους.

Απολογούμαι για τον πολίτη, που πέφτοντας θύμα των σειρήνων των τραπεζών και των σπεκουλαδόρων τους, χάνει σήμερα το σπίτι του, την συνοχή της κοινωνικής και οικογενειακής του ζωής μέσα από μια αναπόδραστη βίαιη αλλαγή της οικονομικής του κατάστασης.

Απολογούμαι για όλο αυτό το διεστραμμένο κακέκτυπο του συνδικαλιστή, που χρόνια ανεχτήκαμε και επιβάλλαμε στην κοινωνία ως πρότυπο αγωνιστή(για την πάρτη του ρε γαμώτο), που αγνοώντας κάθε μέσο και τρόπο, αυτοπροβάλλεται ως ο αιώνιος ακαμπτος αγωνιστής, και μας δίδαξε ότι αυτό θα είναι το διαβατήριο του για την μέλλουσα πολιτική του ανέλιξη.

Απολογούμαι γιατί ως κοινωνία δεν βοήθησα να οργανωθούν οι αντιστάσεις των πολιτών επαρκώς για το κυνήγι αρχικά της επιβίωσης και στην συνέχεια του εύκολου πλουτισμού, που μας οδήγησε εδώ που είμαστε.

Σε λίγο θα ψάχνουμε εύκολα θύματα για την βορά των λεόντων που αναθρέφουμε.

Δεν απολογούμαι για τις πολλές ώρες εργασίας που κάποιος εργάζεται και μέσα από την εργασία μου πορεύεται με ηθικότητα και εντιμότητα.

Απολογούμαι γιατί θεωρήσαμε ως κοινωνία ότι ο εύκολος πλουτισμός είναι το μέσον για μια γρήγορη κοινωνική ανέλιξη και ξεχάσαμε την εσωτερική και πνευματική καλλιέργεια.

Σημείωση: Το άρθρο αυτό είχε γραφεί τον περασμένο Δεκέμβρη ,πριν σκάσει η υπόθεση του Τζοχατζόπουλου. Προφανώς για τον βίο και την πολιτεία σαν και αυτόν δεν απολογούμαι.Ομως δεν παραβλέπω το γεγονός ,ότι τον αναθρέψαμε με την συνειδητή επιλογή μας προφανώς σε πλήρη αγνοια μας. Σε τελευταία ανάλυση δεν είμουν ούτε εγώ ούτε άλλοι πολλοί ομοιδεάτες μου οτε ομοτράπεζος ούτε αυλοκόλακας του.