ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΠΑΣΟΚ ΜΙΛΑΜΕ;

Σήμερα που η σιωπή πολλών συμπολιτών  μας  είναι πιο ηχηρή από ποτέ, ουδείς  δικαιούται να σιωπά. Πολύ περισσότερο, όσοι έχουν ενεργό  θέση στην κοινωνία και στην ζώσα πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα του τόπου μας.

Πολλοί με σταματούν στον δρόμο και ζητούν την άποψή μου και την γνώμη μου για το τι πιθανόν να συμβεί την επομένη των εκλογών τόσο γενικότερα στην χώρα όσο και ειδικότερα όσον αφορά τον χώρο του ΠΑΣΟΚ.  Και τούτο, όχι γιατί διαθέτω κάποια ιδιαίτερη ικανότητα αλλά γιατί είναι γνωστό ότι σε μια δύσκολη συγκυρία το 2007   κλήθηκα από την παράταξη του ΠΑΣΟΚ  όταν πολλοί κρυβόταν και  μη έχοντας ουδεμία σχέση μέχρι τότε στα στενά κομματικά όρια του τοπικού Πασοκ να ηγηθώ μιας αναγεννητικής προσπάθειας στο στον χώρο. Αισθάνομαι λοιπόν την υποχρέωση να δημοσιοποιήσω τις σκέψεις μου προκαταβολικά και όχι μετά τις εκλογές ,που πολλοί θα βρεθούν να σκυλεύουν πάνω σε πολιτικά πτώματα.

Όπου και αν στηθείς και αν βρεθείς γίνονται συζητήσεις  για τις επερχόμενες εκλογές, το καταρρέον πολιτικό σύστημα, τις δυνάμεις που πολιτικά απέρχονται, τις πολιτικές δυνάμεις που ανέρχονται.

Όντας παιδί της αλλαγής του ’81, είμαι και εγώ από τους ένθερμους υποστηρικτές των μεγάλων κοινωνικών αλλαγών που συντελεστήκαν με την ορμή των δυνάμεων της κεντροαριστεράς, που συγκρότησαν ένα νέο πόλο εξουσίας μακριά από τις μαξιμαλιστικές θέσεις της εξαρτώμενης ιδεολογικά κομμουνιστικής αριστεράς και τον παροχωρημένο τότε πολιτικό λόγο της λεγόμενης δεξιάς παράταξης.

Ενταγμένος στην φοιτητική παράταξη του ΠΑΣΟΚ δρούσαμε και αγωνιζόμαστε  τότε για το πανεπιστημιακό άσυλο, για ένα εκσυγχρονισμένο πανεπιστήμιο ,για μια ενεργή δημιουργική παρουσία των φοιτητών στα μελλούμενα.

Πιστεύαμε στις ιδέες μας και είχαμε όραμα. Σήμερα 30 χρόνια σχεδόν μετά υπάρχει ένα μεγάλο ερώτημα. Τι έμειναν από αυτά τα οράματα, τις ελπίδες, τις αγωνίες; Η μεγάλη πολιτική σύνθεση που είχε επιτευχθεί τότε με το παλλαϊκό αίτημα της κοινωνικής μεταρρύθμισης και που εκφράστηκε με το αίτημα της αλλαγής, σήμερα αναζητά μια νέα αφήγηση, ένα νέο ιστορικό και κοινωνικό αίτημα.

Κάθε κόμμα έχει λόγο ύπαρξης μόνο  αν εκφράζει κοινωνικά και πολιτικά αιτήματα, αν έχει κοινωνική αναφορά και προπάντων αν δίνει προοπτική και ελπίδα στο λαό. Αν συμβαίνουν τα παραπάνω ιστορικά και δικαιωματικά καταξιώνεται και ωφελεί την κοινωνία. Διαφορετικά εμπλουτίζει το νεκροταφείο των κομματικών σκελετών, που ήλθαν είδαν και απήλθαν ανυπόληπτα και η ιστορία αρνήθηκε την αφιέρωση έστω και μιας αράδας για αυτά.

Το σημερινό ΠΑΣΟΚ άραγε τι εκφράζει; Θα είμαι πολύ αυστηρός αλλά πιστεύω δίκαιος στην κρίση μου. Ένα τίποτα. Είναι ένα άδειο πουκάμισο. Ιδεολογικά είναι στεγνό, πολιτικά αποδυναμωμένο, κοινωνικά ξεκομμένο και αφηγηματικά είναι χωρίς αναφορά στο μέλλον. Και όλοι εμείς που θητεύσαμε στα θρανία της αλλαγής είμαστε ορφανοί;

Συζητώντας, παρατηρώντας γύρω μας και προσπαθώντας να οραματιστούμε το μέλλον, τα πράγματα είναι πιο απλά από αυτά που εμφανίζονται με μια πρώτη ανάγνωση . Η ευθύνη μας τώρα είναι να πούμε την άποψή μας. Να την δημοσιοποιήσουμε και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας της άποψης μας.

Πρώτον: Το ΠΑΣΟΚ ως πολιτικός σχηματισμός έχει τερματίσει το βίο του. Την επομένη των εκλογών, πέρα από συναισθηματισμούς και ιδεολογικές αγκυλώσεις, το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να διαλυθεί και να ξαναδημιουργηθεί μια νέα παράταξη με πολιτικές και κοινωνικές αναφορές, με καθαρό ιδεολογικό πρόσωπο και προπάντων με νέα πρόσωπα καθαρά στην κοινωνία, που δεν θα έχουν να απολογηθούν για τίποτε.

Σήμερα ο χώρος της σοσιαλδημοκρατίας, των νέων σοσιαλιστών, της λεγόμενης κεντροαριστεράς, μοιάζει πολιτικά ορφανός .Χρειάζεται κατά συνέπεια μια νέα ιστορική αφήγηση. Αυτή η αφήγηση δεν μπορεί να γίνει μέσα από τις αγκυλώσεις, τις αντιφάσεις και τις αλληλοαναιρούμενες θέσεις, των ευκαιριακά συνασπισμένων δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ περισσότερο από τα χέρια των θιασωτών  μιας παρακμασμένης  ιδεολογικά παραδοσιακής  αριστεράς.

Σήμερα παρά ποτέ ο χώρος μας χρειάζεται μια ιδεολογική καθαρότητα μια νέα κοινωνική αναφορά η οποία προβάλλει ως ιστορική αναγκαιότητα και όχι ως προσωπική οφειλή της ιστορίας σε κάποιον ηγέτη.

Τόσο εγώ όσο και δεκάδες  αγνοί αγωνιστές  που ήμασταν ιδεολογικά και όχι με όρους θεσιθηρίας μπροστά στον αγώνα της αλλαγής, ένα γνήσιο κοινωνικό αγώνα αλλαγής δεν θα απολογηθούμε ούτε για τον Τσοχατζόπουλο, ούτε για τους στενούς συνοδοιπόρους του που αρκετοί εξ αυτών λοθροβιούν πολιτικά στο χώρο μας, ακόμα  και στα Χανιά.

Εμείς ούτε κλέψαμε, ούτε αναπαυόμαστε πάνω σε εκατομμύρια, ούτε θητεύσαμε σε καμία μορφή εξουσίας. Δεν υπήρξαμε έμμισθοι του συστήματος αν και ιδεολογικά μας χρησιμοποίησε .

Ας μας κάνουν τη χάρη λοιπόν να παραμερίσουν. Η δημοκρατική παράταξη με το ιδεολογικό φορτίο της κεντροαριστεράς, έχει βαθιές ρίζες και μακρύ μέλλον. Άρα θα το υπηρετήσουν άνθρωποι νέοι, χωρίς σκιές, με κοινωνική αναφορά και ιδεολογική καθαρότητα.

Ο κόσμος θέλει καθαρά πρόσωπα και όχι επαμφοτερίζουσες θέσεις και δημοσιοσχετλιστικες εδιαπροσωπικές επενδύσεις.. Σήμερα κρίνεται το μέλλον της χώρας, αύριο θα κριθεί το μέλλον των παιδιών μας.

Σήμερα  η υπάρχουσα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, έχει την μεγαλύτερη ιστορικά ευθύνη της παράταξης μετά τον ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. Η θα κάνει μια υπέρβαση μετά τις εκλογές και θα  ενοποιήσει τον χώρο της κεκτροαριστεράς με πλήρη ανασύνθεση ιδεολογικής καθαρότητας σε πολιτικες και πρόσωπα  ή θα μπει οριστικά στο χρονοντούλαπο  της ιστορίας παρέα  με τους σκελετούς των χρεοκοπημένων κομμάτων. Ας τελειώνουμε με τους επαγγελματίες της πολιτικής ,με τους  ιδεολογικούς γυρολόγους που περιφέρουν την πολιτική ένδεια τους από γάμους σε κηδείες και από βαφτίσια  σε μνημόσυνα και ας δοθεί τόπος στους νέους ,άφθαρτους και αμόλυντους από την φθορά της παρακμής του βολέματος και της αρπαχτής.

Αυτό το άρθρο γράφτηκε και αποτελεί μια απάντηση σε όσους επιθυμούν με μεγάλη ομολογουμένως αγωνία, να βρουν μια διέξοδο για την σημερινή ημέρα. Να δουν οραματικά  και με ιδεολογικά κριτήρια, χωρίς αγκυλώσεις το μέλλον. Οι νέοι έχουν το δικαίωμα στο όραμα και στο μέλλον. Ας ανοίξουμε τον δρόμο στους συμπολίτες μας, που  έχουν συνάφεια και  συνέπεια στα λόγια ,στα έργα και στην μέχρι τώρα πολιτεία τους.

Είμαστε υποχρεωμένοι να συνεργαζόμαστε ως  πολιτικοί σχηματισμοί .Ας δημιουργήσουμε το μέλλον όπως το σκεπτόμαστε .Ας αποδυναμώσουμε ‘όλους αυτούς που με την συμπεριφορά τους μας έφτασαν ως εδώ.

Η  χώρα μας είναι ένα προνομιούχο οικόπεδο στην μεγάλη πατρίδα που λέγεται γή .Ας μην επιτρέψουμε σε κάποιους να την ακρωτηριάσουν. Σήμερα επιλέγουμε ποιοι θα μας κυβερνήσουν .Δυστυχώς δεν επικρατεί ο ορθός λόγος και επικρατεί ο εντυπωσιασμός και το χάϊδεμα αυτιών. Η ευθύνη είναι δική μας .Σήμερα αποφασίζουμε  για την πατρίδα μας αύριο ,αν έχουμε  χρόνο ,τακτοποιούμε τους κομματικούς μας λογαριασμούς. Καλό βόλι αγαπητοί συμπολίτες μου και στο επανιδείν.                 

Μαυρογένης Ευτύχης Δικηγόρος